SANATÇI vs. YAPAY ZEKÂ
Raşit Ulaş
Sanat insanın işine yarıyor mu? İçinde yaşadığımız çağda sanırım önce sormamız gereken soru bu. Platon ve Aristo’nun mimesis ve katharsis üzerinden gelişen sanat tanımlarını merkeze aldığımızda yapay zekâ çağının kendi içinde bir dünya yaratacağını ve insanın bu dünyanın dışında, edilgen bir şekilde yer alacağını ön görmek mümkün.
Birçok meslek grubu yapay zekânın işlerini ellerinden alacağı korkusu yaşarken sermayedarlar ise insan gücüne ihtiyaç azalacağı için yapay zekâ teknolojisine yatırım yapmaya başladı bile. Burada en az korkuyu sanatçıların duyması gerektiğini düşünüyorum çünkü yapay zekâ bir fabrika üretiminin tamamını ele geçirebilme gücüne sahip olabilecekken sanatta yalnızca bir tür olarak kalacaktır. Örneğin “yapay zekâ sineması”, “yapay zekâ şiirleri”, “hologramlı yapay zekâ tiyatrosu” gibi türlerin ortaya çıkması mümkün fakat bütünüyle sanatı ele almasının imkânı yok. Hatta biraz daha romantik bir ifade ile söylersem; dünya üzerinde tek bir tane sanatçı dahi kalsa, bir sanatçı, bütün sanat dallarını kendinden doğuracak güce sahip olduğundan yapay zekâ karşısında her zaman üstün olacaktır.
(…)
devamı için ABONE OL