HAZIR NESNE İLE DÖNÜŞEN SANAT ANLAYIŞI YARATICI DRAMA İLE MÜMKÜN MÜ?
Ömer Adıgüzel
Sanatın tarihsel gelişiminde yeniden üretim ve tüketim kavramları, özellikle 20. yüzyılda sanatsal ifadenin dönüşümüyle farklı anlamlar kazanmıştır. Sanat hem estetik bir ifadedir hem de siyasi, toplumsal ve kültürel ifadelerin dönüştürülerek hedef kitleye ulaştırılması için yararlanılan önemli bir araçtır.
Walter Benjamin’in “Tekniğin Olanaklarıyla Yeniden Üretilebilirlik” anlayışı ile farklı bir boyuta evrilen dönüşüm anlayışı, yeni teknolojilerin gelişimiyle birlikte sanatsal eserlerin özgünlüğünü sorun etmiş, tartışır hâle getirmiştir. Bu nedenle sanatın yeniden üretimi ile dönüşüm arasında önemli bir bağ bulunur.
Dönüşüm, değişimden farklı olarak başka bir biçime, forma ya da duruma girme hâlidir. Dışardan bir etkiyle olabilir. Yönlendirmeyle içerden de olabilir. Değişim ise bir süreç içerisinde yer alan tüm değişiklikleri kapsar. Dolayısı ile sanatsal anlamda her yeni üretim bir dönüşümü, her dönüşüm de bir değişimi geniş ölçüde içerir.
Özellikle 20. yüzyılın başlarında bir kriz anında ortaya çıkan Dada hareketinin geleneksel sanatlara karşı duruşu bu tartışmanın başını çekmiş, dönüşümün de yetkin örneklerini sunmuştur.
(…)
devamı için ABONE OL